AFFETMEYİN ÇOCUKLAR…

Aytekin Karapaça

Zaman mi geç
yoksa ömür mü dert
Hayallerimizi yok etmeye…

Yoksa maviliğe umuda siir yazanlar mi yalancıydı?
Sahi yaşam neydi umut hangi semtin hikayesiydi….

Açlığın sefaletin olduğu
Çocuklarımizin ekonomi ile yatıp krizle uyandığı
Bir mahalle maçından bile uzak kaldığı dönemin tek suçluları

Fiyakalı sözler ile emeği emekçiyi anlatanlar kadar samimiyetsiz yürekleri katran
Beyinleri kirli dilleri güzel laf yapan
Entel magandalar degilmiydi?

Yanlarında modern görüntülü hatunlar
Egolar i tavan sözleri yaban
Yoksuldan nemalanan lara
Diyecegim şudur yatacak yeriniz yok…..

Çocuklara bıraktığınız kirli bir gelecek
Derin bir enkaz…

Bize kalan şiirlerde aciları yazmak kaldı
Ve çocuklarımızdan sizleri affedemesinler dedim…

AFFETMEYİN ÇOCUKLAR

Kırmayın gökyüzü tellerini
Bırakın kuşlar konsun
bahara artık

Umutlar açmaz
Denizler coşmaz oldu
Güneş karanlığa gömüldü
Affetmeyin bunları çocuklar

Ahlak dersi verip
Güven satanlar
Vur patlasın çal oyanasın yaşayip
Yarınlarınızı karartanlar
Yüzünüze baka baka
Adamlık taslayanları
Affetmeyin çocuklar

Üşüyen sevgilere denk geldiniz
Yüreğinizi sıkı örtün
Bozuk düzendeyiz
Affetmeyin
Affetmeyin bunları
Çocuklar

Aytekin KARAPAÇA