TÖVBEKAR AŞK

Sensiz uyandım bir sabah daha
Elim gitti şaraba anılara
Gözlerim ağladı sensiz bu hayata
Koskoca kalabalık da yalnızım
İsyanım var zamana
İsyanım var bu hayata

Yüreğimde yanan bir sevda
Adı yok
Karanlıkta gölgesi dahi yok
Yarına çıkacak umudum dahi yok
Yüreğim ölüyor
Saçımı okşayacak bir el dahi yok

Gece olunca
Odamda kokun yok
Ellerimde sakladığım resmin yok
Benim bu hayatta nefesim dahi yok

Mevsimsiz ülke gibiyim
Sevenim çok sevdiğim yok.