TÜRKİYENİN TARIM POLİTİKASINDA Kİ YANLIŞLARI

Ülkemizde ki Sebze-Meyve fiyatları aldı yürüdü. Eskiden çuvalla alınan patates, soğan neredeyse tane ile satışa dönmüş. Pazar arabası diye bir aletimiz vardı, çok ihtiyaçtı çünkü pazar alışverişini elinde taşıyamazdın,artık değil. Şimdi ne oldu iki Domates İki Yeşil Biber bir tane soğan ile pazardan çıkılıyor. NE OLDU BİZE?, NE OLDU BU ÜLKEYE?

Ülkemizde ki bir çok alanda olduğu gibi yanlış Tarım politikaları ile çiftçi de, vatandaşta mağdur!, bakalım bir bir ele alalım.

Tarım Politikasındaki Yanlışlar: Sorunlar ve Çözümler

Türkiye’nin tarım politikası, gıda güvenliği, sürdürülebilirlik ve ekonomik büyüme açısından büyük önem taşırken, son yıllarda bazı ciddi yanlışlar ve eksiklikler gözlemlenmektedir. İşte bu yanlışların bazıları:

1. Aşırı Destekleme ve Yanlış Hedefleme

Sektöre yapılan desteklemeler, genellikle büyük ölçekli üreticilere yönlendirilmekte, küçük çiftçiler ise çoğu zaman göz ardı edilmektedir. Bu durum, kırsal alanlardaki yoksulluğun artmasına ve çeşitliliğin azalmasına yol açmaktadır.

2. Yetersiz Araştırma ve Geliştirme

Tarımda yenilikçi yöntemlerin ve teknolojilerin kullanılmaması, verimliliği olumsuz etkilemektedir. Tarım araştırma enstitülerine yapılan yatırımların yetersiz olması, modernleşmesini engellemektedir.

3. İklim Değişikliği ile Mücadelede Yetersizlik

İklim değişikliği, tarım sektörünü tehdit eden önemli bir faktördür. Ancak mevcut politikalar, bu tehditlere karşı yeterli önlemleri içermemekte ve çiftçileri bu konuda eğitmemektedir.

4. Su Kaynaklarının Sürdürülemez Kullanımı

Tarımda su kaynaklarının aşırı ve kontrolsüz kullanımı, su krizine yol açmaktadır. Sulama sistemlerinin verimsizliği ve yanlış sulama yöntemleri, su israfını artırmaktadır.

5. Pazarlama ve Dağıtım Problemleri

Üretim miktarları artsa bile, pazarlama ve dağıtım sistemlerindeki aksaklıklar, çiftçilerin gelirlerini düşürmekte ve gıda fiyatlarının dalgalanmasına neden olmaktadır.

Çözüm Önerileri

• Küçük Çiftçilerin Desteklenmesi: Desteklerin daha adil bir şekilde dağıtılması, küçük çiftçilerin güçlenmesine katkı sağlayabilir.
• Araştırma ve Geliştirmeye Yatırım: Yenilikçi çözümler için araştırma ve geliştirmeye daha fazla kaynak ayrılmalıdır.
• İklim Değişikliği Farkındalığı: Çiftçilere iklim değişikliği ile mücadele konusunda eğitim programları düzenlenmelidir.
• Sürdürülebilir Su Yönetimi: Su kaynaklarının daha verimli kullanımı için sürdürülebilir sulama sistemleri teşvik edilmelidir.
• Pazar Erişimini Artırma: Üreticilerin pazarlara erişimini kolaylaştıracak sistemlerin kurulması, gelirlerini artırabilir.

Tarım politikalarının gözden geçirilmesi ve bu yanlışların düzeltilmesi, hem gıda güvenliğini sağlamada hem de ekonomik istikrarın korunmasında kritik bir öneme sahiptir.

Saygılaraımla

Aydan Yalçın